De eerste week
Door: Rosan Geenen
Blijf op de hoogte en volg Rosan
18 Februari 2016 | Turkije, Istanbul
Merhaba!
Na een weekje toch maar besloten om een reisblog te beginnen, dus bij deze :). Donderdag stonden we om 6 uur op Eindhoven airport vol zenuwen om te starten aan ons avontuur. Nadat we onze koffers hadden ingecheckt (die van mij met precies het goede gewicht) hebben we afscheid genomen van onze families, helemaal klaar voor vertrek! De reis verliep anders dan we verwachte heel soepel, aangekomen op het vliegveld vonden we meteen de bus naar Taksim, waar Berkay (onze huisgenoot) ons op stond te wachten. Hij grapte dat we een taxi voor 9 personen moesten regelen gezien alle bagage die we bij hadden, maar uiteindelijk kwamen we met al onze bagage aan bij ons appartement.
Mijn kamer is best groot en eenmaal ingericht en met heel veel foto's op de muur is hij ook best gezellig geworden. De rest van het appartement is ook een prima plek om 5 maanden te verblijven. Het appartement ligt 10 minuten lopen van de metro, metrobus, bushalte en (ook heel belangrijk) een van de grootste winkelcentra's van de wereld. Het enige nadeel is de berg die we elke dag op moeten om ergens te komen, maar zo blijven we wel in beweging met al het vette eten hier.
De eerste dagen zijn we vooral bezig geweest met dingen regelen, zoals onze ov-kaart, de weg zoeken naar onze stage en een Turkse telefoon. Onze telefoon is een echte nep-telefoon, en we kregen nog korting op onze sim-kaart omdat we zo schattig waren. Het is maar goed dat we geen turks verstaan, want we hadden het idee dat we uitgebreid besproken werden in de telefoonwinkel.
Zaterdag avond zijn we wezen stappen in Taksim, vooraf hebben we met onze huisgenoten Berkay, Ania en hun vrienden in ons appartement wat gedronken. Op het begin was het wat ongemakkelijk en praten iedereen in zijn eigen taal (turks, pools en nederlands), maar met een spelletjes kwam het helemaal goed en werd het erg gezellig.
Onze Turkse uitspraak is nog niet zo goed, in de metro doen we daarom steeds mee oefenen met de haltenamen en dan vooral Şişli-Mecidiyeköy, de wijk waarin wij wonen. Het gaat inmiddels steeds beter.
Zondagavond vroeg naar bed want maandag moesten we om 6 uur ons bed uit voor de eerste stagedag. ruim optijd kwamen we op onze stage aan, waar al snel bleek dat ze ons niet verwacht hadden. Elk kregen we snel een klasje toegewezen om de eerste week in de ochtenden mee te lopen. Elk klasje heeft een naam, en deze week was ik bij de Little Lions (2 jarige). Onze stage is heel erg gericht op positief opvoeden. Elke vraag word opgevolgd door een please en klasgenootjes worden benoemd als friends. Negatief gedrag wordt genegeerd, en ze benoemen gedrag wat ze willen zien, ipv wat ze niet willen zien. De eerste paar dagen vond ik het daardoor soms best lastig omdat het heel anders is dan ik gewend was. Maar na een paar dagen vooral meekijken durf ik nu ook zelf kinderen beter aan te spreken. De meeste kinderen in mijn klas zijn Turks en kunnen niet zo goed Engels. De teacher en co-teacher zijn Turks en de kinderen zijn dus gewend dat als ze in het Turks praten dat ze begrepen worden. Tegen mij praten ze dus ook steeds Turks wat communiceren een beetje lastig is.
Op onze stage zingen ze veel liedjes, en dan bedoel ik niet zomaar veel, maar heeeeel veel. Ze hebben liedjes voor alles wat gebeurd:
- goedemorgen
- opruimen (minstens 3x op een ochtend)
- aan tafel gaan zitten
- in een kring zitten
- in de rij gaan staan
- enz. enz.
Daarnaast zingen ze ook nog heel veel liedjes tussendoor, en komt er op woensdag een muziekleraar om liedjes te zingen. Dit heeft tot gevolg dat Donna, Romy en ik de hele dag deze liedjes in ons hoofd hebben en aan het zingen zijn. Om een idee te krijgen van deze liedjes hier een voorbeeld: https://www.youtube.com/watch?v=NBWQCHb95rg
Catherine (zij liep vorig jaar stage bij de BIP school) is nu op vakantie in Istanbul en heeft ons vandaag samen met een van haar turkse vrienden ons wat leuke plekjes laten zien. We zijn naar een plek geweest met een prachtig uitzicht en hebben de beste baklava van Turkije gegeten.
Vanaf vandaag hebben we anderhalve week vrij omdat onze stageschool vakantie heeft. Veel tijd dus om de rest van de stad te bekijken. Morgenavond is er een welcome party en zondag is er een georganiseerde tour voor Erasmusstudenten in het oude centrum. Een mooie kans dus om andere studenten te ontmoeten.
Nu ga ik snel genieten van onze welverdiende vakantie ;)
liefs, Rosan
Na een weekje toch maar besloten om een reisblog te beginnen, dus bij deze :). Donderdag stonden we om 6 uur op Eindhoven airport vol zenuwen om te starten aan ons avontuur. Nadat we onze koffers hadden ingecheckt (die van mij met precies het goede gewicht) hebben we afscheid genomen van onze families, helemaal klaar voor vertrek! De reis verliep anders dan we verwachte heel soepel, aangekomen op het vliegveld vonden we meteen de bus naar Taksim, waar Berkay (onze huisgenoot) ons op stond te wachten. Hij grapte dat we een taxi voor 9 personen moesten regelen gezien alle bagage die we bij hadden, maar uiteindelijk kwamen we met al onze bagage aan bij ons appartement.
Mijn kamer is best groot en eenmaal ingericht en met heel veel foto's op de muur is hij ook best gezellig geworden. De rest van het appartement is ook een prima plek om 5 maanden te verblijven. Het appartement ligt 10 minuten lopen van de metro, metrobus, bushalte en (ook heel belangrijk) een van de grootste winkelcentra's van de wereld. Het enige nadeel is de berg die we elke dag op moeten om ergens te komen, maar zo blijven we wel in beweging met al het vette eten hier.
De eerste dagen zijn we vooral bezig geweest met dingen regelen, zoals onze ov-kaart, de weg zoeken naar onze stage en een Turkse telefoon. Onze telefoon is een echte nep-telefoon, en we kregen nog korting op onze sim-kaart omdat we zo schattig waren. Het is maar goed dat we geen turks verstaan, want we hadden het idee dat we uitgebreid besproken werden in de telefoonwinkel.
Zaterdag avond zijn we wezen stappen in Taksim, vooraf hebben we met onze huisgenoten Berkay, Ania en hun vrienden in ons appartement wat gedronken. Op het begin was het wat ongemakkelijk en praten iedereen in zijn eigen taal (turks, pools en nederlands), maar met een spelletjes kwam het helemaal goed en werd het erg gezellig.
Onze Turkse uitspraak is nog niet zo goed, in de metro doen we daarom steeds mee oefenen met de haltenamen en dan vooral Şişli-Mecidiyeköy, de wijk waarin wij wonen. Het gaat inmiddels steeds beter.
Zondagavond vroeg naar bed want maandag moesten we om 6 uur ons bed uit voor de eerste stagedag. ruim optijd kwamen we op onze stage aan, waar al snel bleek dat ze ons niet verwacht hadden. Elk kregen we snel een klasje toegewezen om de eerste week in de ochtenden mee te lopen. Elk klasje heeft een naam, en deze week was ik bij de Little Lions (2 jarige). Onze stage is heel erg gericht op positief opvoeden. Elke vraag word opgevolgd door een please en klasgenootjes worden benoemd als friends. Negatief gedrag wordt genegeerd, en ze benoemen gedrag wat ze willen zien, ipv wat ze niet willen zien. De eerste paar dagen vond ik het daardoor soms best lastig omdat het heel anders is dan ik gewend was. Maar na een paar dagen vooral meekijken durf ik nu ook zelf kinderen beter aan te spreken. De meeste kinderen in mijn klas zijn Turks en kunnen niet zo goed Engels. De teacher en co-teacher zijn Turks en de kinderen zijn dus gewend dat als ze in het Turks praten dat ze begrepen worden. Tegen mij praten ze dus ook steeds Turks wat communiceren een beetje lastig is.
Op onze stage zingen ze veel liedjes, en dan bedoel ik niet zomaar veel, maar heeeeel veel. Ze hebben liedjes voor alles wat gebeurd:
- goedemorgen
- opruimen (minstens 3x op een ochtend)
- aan tafel gaan zitten
- in een kring zitten
- in de rij gaan staan
- enz. enz.
Daarnaast zingen ze ook nog heel veel liedjes tussendoor, en komt er op woensdag een muziekleraar om liedjes te zingen. Dit heeft tot gevolg dat Donna, Romy en ik de hele dag deze liedjes in ons hoofd hebben en aan het zingen zijn. Om een idee te krijgen van deze liedjes hier een voorbeeld: https://www.youtube.com/watch?v=NBWQCHb95rg
Catherine (zij liep vorig jaar stage bij de BIP school) is nu op vakantie in Istanbul en heeft ons vandaag samen met een van haar turkse vrienden ons wat leuke plekjes laten zien. We zijn naar een plek geweest met een prachtig uitzicht en hebben de beste baklava van Turkije gegeten.
Vanaf vandaag hebben we anderhalve week vrij omdat onze stageschool vakantie heeft. Veel tijd dus om de rest van de stad te bekijken. Morgenavond is er een welcome party en zondag is er een georganiseerde tour voor Erasmusstudenten in het oude centrum. Een mooie kans dus om andere studenten te ontmoeten.
Nu ga ik snel genieten van onze welverdiende vakantie ;)
liefs, Rosan
-
19 Februari 2016 - 00:16
Mama:
Hoi Rosan, mooi verslag, leuk dat je er toch aan begonnen bent!
Ga genieten van je 'welverdiende' vakantie en op naar het volgende verslag! -
19 Februari 2016 - 08:17
Jeannette:
Hallo Rosan.
Goed van je dat je toch een reisblog hebt aangemaakt. Nou zo te horen gaat dat wel goed komen daar.
Nu al weer anderhalve week vrij. Geniet ervan . Leuk om te lezen wat je al allemaal gedaan hebt.
Groetjes -
19 Februari 2016 - 14:29
Ankie:
Leuk hoor....
Maar wat een drukke stageperiode.... hoop dat je niet overspannen terugkomt!
Was wel zo stom om op de link te klikken en heb nu de hele dag dat stomme liedje in mijn kop ;-(
Bedankt hé
Geniet van Turkije, de baklava, de leuke liedjes, je welverdiende vakantie en je stage. -
19 Februari 2016 - 19:32
Tante Ine:
Wat leuk dat je het goed maakt. En liedjes zingen doen wij ook veel op het peutercentrum, het is goed voor de taakontwkkeling. Dus dan leer je snelTurks. We vinden het leuk om je blog te lezen.
Geniet van je vakantie.
Groetjes van Ome en tante Ine.
-
20 Februari 2016 - 14:39
Ans:
Hoi Rosan, wat leuk dat je toch een blog hebt, dan zijn wij ook meteen op de hoogte hoe het met je gaat. Maar dat gaat wel goed komen ook met de Turkse taal en de mooie liedjes. Geniet nu maar lekker van de vakantie. Groetjes de Duintjes -
21 Februari 2016 - 20:31
Oma & Opa:
leuk om alles te lezen en zo blijven we mooi op de hoogte
een goede stage en geniet er maar veel van
liefs van opa & oma -
22 Februari 2016 - 22:34
Anita:
Ha die Rosan,
Leuk dat we je nu toch kunnen volgen.
Dat negeren en alleen gedrag benoemen wat je wil zien is super. Je merkt dat het werkt maar is inderdaad wel soms .......heel moeilijk.
Lekker, die baklava ziet er goed uit.
groetjes en we blijven je volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley