Aanslag & weekendje Cappadocië

Merhaba!

Een goed weekend voor een update, aangezien we ons appartement dit weekend bijna niet uit kunnen. Donderdag op stage hoorde we dat er vandaag een grote Koerdische feestdag is, het Koerdisch nieuwjaar. Hierbij kregen we het advies om alle drukke plekken te vermijden aangezien er werd gewaarschuwd voor aanslagen en ander geweld. Gedurende de dag hoorde we dat het eigenlijk het hele weekend niet veilig was en dat het Duitse consulaat en een Duitse school al gesloten waren.

Ook van onze huisgenoot die een weekje op bezoek is bij zijn ouders kregen we een berichtje dat we voorzichtig moesten zijn. Het plan om vrijdagavond in Taksim te gaan stappen hebben we daarom maar verruild voor een gezellig filmavondje thuis.

Toen ik zaterdagochtend een ambulance hoorde rijden schoot er meteen door mijn hoofd dat er misschien wel iets ernstigs gebeurd kon zijn. Snel schoof ik die gedachte weg, de stad is zo groot en er rijden elke dag genoeg ambulances rond. Helaas bleek mijn gevoel al snel te kloppen, een zelfmoordaanslag op Istiklal. Dit is de grote straat van Istanbul en normaal zijn we hier elk weekend te vinden om een hapje te eten, iets te drinken of gezellig te gaan stappen. Een heel gek gevoel het komt zo toch wel erg dichtbij.

Zaterdag was dus een beetje een gekke dag. De hele dag binnen zitten alleen s middags even naar de plaatselijke markt. Ook hadden we toch maar besloten om zoals gepland uit eten te gaan, want de hele dag thuis zitten waren we ook wel een beetje beu. Het was ook meteen een mooie aangelegenheid om onze buurt een beetje te leren kennen aangezien het openbaar vervoer ons niet zo’n goed idee leek. Verder komen wij in onze buurt eigenlijk alleen in de tentjes in het winkelcentrum en ook dat leek ons niet zo’n goed idee. De enige voorwaarde die we hadden was geen Turks eten, maar dat bleek nogal lastig dus na 45 minuten toch maar voor een Turkse pizza gegaan.

Je kon goed merken dat het erg rustig was op straat, ook in de restaurantjes zat bijna niemand. Op het grote kruispunt bij ons in de buurt stonden op een open plek 2 bussen met afzet lint erom heen en politie met grote geweren, toch wel een beetje eng.

Vandaag wordt de Koerdische feestdag dus gevierd, dus weer een dagje binnen blijven. Dit heeft wel een positieve invloed op ons schoolwerk. Helaas viel vanochtend de stroom uit om pas 2 ½ uur later weer aan te gaan (ook dat is Turkije).

Maar gelukkig hebben we de afgelopen weken ook veel leuks gedaan. Zo was vorige week woensdag een vriend van ons jarig en zijn beste vriendin had bedacht om een surpriseparty te organiseren. Hij had het totaal niet aan zien komen en het was een gezellige avond. De locatie van het feest was ook tof, op een plek waar je niet zo snel komt. In Istanbul heb je namelijk speciale restaurants voor politieagenten en hun familieleden. Zonder pasje kom je hier ook absoluut niet binnen en je moet ook eerst door detectiepoortjes voordat je naar binnen kan. Van binnen was het restaurant heel mooi, zeker voor Turkse begrippen. En het uitzicht was super! Het restaurant ligt aan de Bosporus bij de grote brug die Europa en Azië verbind. Vanuit het restaurant zag je de verlichte brug, alle lichtjes in het Aziatische deel, het water en een van de mooiste moskeeën van Istanbul.

Daarnaast zijn we vorige week donderdag naar Cappadocië vertrokken. Na 10 uur in de bus gezeten te hebben waren we eindelijk op de plaats van bestemming. En wat is het daar prachtig! Cappadocië bestaat uit veel rotsen en groten. In de grotten zitten oude kerken en daarnaast wonen er ook nog sommige mensen in de grotten. Het hele weekend gingen we met de bus en een gids op pad. En wat zijn ze hier lui! Overal werd de bus voor gebruikt, ook al lag de volgende locatie maar op 5 minuten lopen. We zijn naar verschillende musea geweest, hebben mooie uitzichtpunten gezien en hebben een quadtour gedaan door het mooie landschap. Vooral dat laatste was heel tof! Donna en ik zijn wel één keer in de stuiken beland (en nee ik zat niet achter het stuur!), maar het was beter dan de andere optie, namelijk vast komen te zitten in een grote plas modder.

Cappadocië staat bekend om zijn ballonvaarten. Elke ochtend bij zonsopgang gaan er tientallen ballonnen de lucht in. Zondag om 5 uur s ochtends zaten ook wij klaar om een ballonvaart te maken. we zouden opgehaald worden in het hotel, maar er kwam maar niemand. Nu is het hier normaal om erg laat te komen, maar helaas bleek 1 uur later dat onze ballonvaart gecanceld was.

De busrit terug ging ook niet zonder problemen. We waren al veel later vertrokken dan de bedoeling was omdat 1 iemand uit de bus een half uur te laat bij de bus terug was. Daarna hadden we nog wat problemen met de bus en enkele pauzes die altijd minstens 15 minuten langer duurde dan gepland. Maandagochtend om 4 uur waren we eindelijk thuis en om 6 uur ging de weker weer om naar stage te gaan. Ondanks alles zijn we deze dag toch goed doorgekomen en het was de lange reis zeker waard.

Wat er voor de komende tijd op de planning staat is even afwachten. We weten nog niet hoe het in de stad zal zijn na de aanslag van gisteren. Hopelijk kunnen we ons normale leventje hier weer snel oppakken. Want één weekend thuis zitten is nog niet zo erg, maar het moet toch geen gewoonte worden.

Dikke kus,
Rosan